Ekonomia deklaracji parametrów akustycznych
Konieczność deklarowania parametrów akustycznych budynku w określony sposób uporządkuje dane przedstawiane w projekcie budowlanym składanym do pozwolenia na budowę, a kompetencje opracowującego albo pozwolą obniżyć koszty inwestycji albo je nadmiernie zawyżą.
Mająca wejść w życie od października br. nowelizacja rozporządzenia dotyczącego zawartości projektu budowlanego składanego do pozwolenia na budowę zwiększy ilość analiz technicznych i ekonomicznych wykonywanych przy opracowaniu projektu budowlanego. Wprowadzenie charakterystyki akustycznej budynku zwiększy również ilość informacji o akustycznych parametrach budynku i uporządkuje formę ich przedstawiania w projekcie budowlanym. Konsekwencją tego będzie większa dbałość podczas realizacji inwestycji o utrzymanie reżimów technologicznych i wprowadzanie wyrobów alternatywnych w sposób bardzo przemyślany. Dowolne deklarowanie wskaźników izolacyjności akustycznej bez analiz środowiska lokalizacji obiektu i warunków użytkowych może narazić inwestora na niepotrzebny wzrost kosztów. Dobranie parametrów akustycznych budynku nieodpowiednio do potrzeb użytkownika obiektu da w efekcie obiekt, który ze względu na niską jakość nie będzie zarabiał w sposób oczekiwany przez inwestora. Typowym przykładem ekonomiczności wyboru produktu wynikającego z warunków środowiskowych jest dobór wskaźnika izolacyjności akustycznej okna, czy fasady przeszklonej. Przy wyborze parametrów tego elementu budynku drobna zmiana symbolu wskaźnika może przynieść wielotysięczne oszczędności. Nowelizowane rozporządzenie dotyczące zawartości projektu budowlanego przez przywołanie metodyki oceny przegród zewnętrznych według normy PN-B-02151-3 pozwala na deklarowanie dla powłoki budynku wskaźnika izolacyjności akustycznej R'A1 lub R'A2. Wybór wskaźnika izolacyjności akustycznej przegrody i okna jako elementu budowlanego determinuje charakterystyka hałasu działającego na budynek. Zgodnie z normą PN‑EN‑ISO 717‑1 wyznaczony wskaźnik ważony izolacyjności akustycznej właściwej przybliżonej R'w jest korygowany widmowym wskaźnikiem adaptacyjnym C dla wyznaczenia wartości R'A1, a Ctr dla wyznaczenia wartości R'A2. Widmowy wskaźnik adaptacyjny C stosujemy dla hałasu bytowego (rozmowa, muzyka, radio, zabawa dzieci), ruchu kolejowego ze średnią i dużą prędkością, ruchu na drodze szybkiego ruchu powyżej 80 km/h, samolotów odrzutowych w małej odległości oraz zakładów przemysłowych emitujących głównie hałas średnio- i wysokoczęstotliwościowy. Natomiast widmowy wskaźnik adaptacyjny Ctr stosujemy dla takich źródeł hałasu jak: miejskiego ruchu ulicznego, ruchu kolejowego z małą prędkością, samolotów odrzutowych w dużej odległości, śmigłowców, muzyki dyskotekowej oraz zakładów przemysłowych emitujących głównie hałas średnio- i wysokoczęstotliwościowy. W aglomeracjach miejskich, w których hałas samochodowy jest głównym źródłem dźwięków, charakterystyki hałasów obciążających budynki nie są idealnie zgodne z widmowymi wskaźnikami adaptacyjnymi. Przy drogach o dużym natężeniu ruchu jest większa zgodność ze wskaźnikiem Ctr. Hałas lotniczy i od dróg miejskich z poruszającymi się po nich pojazdami szynowymi jest również swoim widmem zbliżony do widma Ctr. Na terenach zabudowanych, gdzie budynki są ekranowane od tras komunikacyjnych w odległości co najmniej 30 metrów od trasy komunikacji, widmo hałasu drogowego jest bardziej zróżnicowane. To pozwala na wybranie systemu szklenia w oparciu o wskaźnik adaptacyjny C.
