Nr: #8192 Info: mysql_connect(): The mysql extension is deprecated and will be removed in the future: use mysqli or PDO instead in /home/budujcom/public_html/index.php at 19 line
Buduj.com.pl - Portal budowlany
Nr: #8192 Info: mysql_connect(): The mysql extension is deprecated and will be removed in the future: use mysqli or PDO instead in /home/budujcom/public_html/ads/libraries/lib-db.inc.php at 76 line
Serwis www.buduj.com.pl powstał we wrześniu 2006 roku. Od początku swojego istnienia strona służy wszystkim osobom budującym bądź remontującym dom lub mieszkanie.
Premiera nowej wystawy Dornbracht Edges odbywająca się 19 stycznia 2009 r. przy okazji tegorocznych targów imm Cologne cieszyła się dużym zainteresowaniem. Świadczy o tym chociażby ponad 500 gości, którzy odwiedzili „Global Street Food”. Projekt ten jest rezultatem fascynacji kuchniami zaimprowizowanymi w przestrzeni publicznej. Miejskimi stoiskami fast food łączącymi pragmatyczny dyletantyzm z kompleksowością zawartą na minimalnej powierzchni. Mike Meiré, pomysłodawca i kurator wystawy, prezentuje nam łącznie 12 obiektów i kuchni ulicznych z różnych części świata ustawionych w klasycznym white cube. Wystawa podkreśla formę rzeźbiarską tych autentycznych obiektów, a jednocześnie ich tożsamość kulturową.
Dekontekstualizacja obiektów umieszczonych w white cube pozwala na postrzeganie ich w różnych aspektach. Z jakich materiałów zostały wykonane, jakiego pochodzenia są te materiały i w jaki sposób ze sobą komunikują? „Podobnie jak „The Farm Project” zapoczątkował przeciwstawianie się estetycznemu minimalizmowi panującemu w kuchni, tak teraz chcemy przy pomocy rzeźb ulicznych zainspirować do designu, który jest bardziej narracyjny" - wyjaśnia Mike Meiré. „Co się stanie, jeśli uzewnętrznimy technikę, odsłonimy ją i stworzymy obiekt, który przedstawia pewien rodzaj sytuacji życiowej, organizm skupiony na minimalnej powierzchni? Kuchnia jako miejsce społecznej dynamiki i transformacji jest właśnie takim organizmem. Miniaturyzacja i połączenie różnorodnych aspektów otwiera drogę na nowe ujęcia, umożliwia refleksję nad innym przebiegiem procesów. Sądzę, że tego rodzaju badania terenowe doprowadzą nas do odmiennych form wyrazu, do estetyki, która szuka nowego” – dodaje Mike Meiré. Pokazane stoiska pochodzą z Ameryki Południowej, Afryki, Azji i Ameryki Północnej. W krajach swojego pochodzenia zostały drobiazgowo rozłożone na części, spakowane, a następnie, do celów wystawy, ponownie złożone w całkowicie niezmienionym stanie. Jedynie oferowane produkty żywnościowe ze względu na przepisy celne nie mogły zostać wywiezione i musiały zostać odpowiednio odtworzone. Zrobiono to drobiazgowo tak, aby zachować niezafałszowane wrażenie obiektów i kuchni ulicznych.
Poszukiwanie odpowiednich stoisk trwało wiele miesięcy. Dużym utrudnieniem była ich nieodłączna mobilność: w miejscu, w którym zostały odkryte następnego dnia często już ich nie było. Mimo dużych różnic między poszczególnymi kuchniami ulicznymi prawie wszystkie łączy jedna wspólna cecha: dostępne pod ręką przedmioty adaptowane są do nowego zastosowania i używane w zupełnie nowy sposób, całkowicie niezależnie od swojego właściwego przeznaczenia. „Hot Dog Cart” jako jedyne celowo wyprodukowane stoisko ukazuje kontrast między zachodem a krajami rozwijającymi się, między industrialną perfekcją a totalną improwizacją.
„Seria wystaw Dornbracht Edges - mówi prezes Andreas Dornbracht - jest dla nas rodzajem wewnętrznego laboratorium badawczego. Poprzez świadomie swobodne potraktowanie problemów pojawiających się na styku architektury, designu i sztuki zyskujemy wartościowe bodźce do dalszego rozwoju marki i jej produktów. Projekty Edges są dla nas najlepszą z możliwych inspiracji.”
Poszczególne stacje w krótkim zarysie:
„Fruitsalad stand” – „Stoisko z owocami”
ARGENTYNA, Buenos Aires
Styropianowy pojemnik umieszczony na kamiennym murze w tętniącym życiem punkcie centrum miasta. Owoce pokrojone w kawałki sprzedawane są w plastikowych kubkach. Ręcznie napisane i przyklejone napisy „ENSALADA DE FRUTAS” (sałatka owocowa) oraz plastikowe podkładki pod talerz przedstawiające różnokolorowe owoce pełnią funkcję tablic reklamowych. Niewielki parasol zamocowany przy pomocy gumy do stojącej podstawy służy jako ochrona przed deszczem i słońcem.
„Coffee wagon” – „Wóz z kawą”
ARGENTYNA, Buenos Aires
Własnoręcznie zespawany wózek z drucianym koszem do sprzedaży kawy. Na górze znajduje się miejsce do ustawienia co najmniej tuzina termosów. Wszystkie mają taki sam kształt, różnią się tylko kolorami. Do transportowania oraz przechowywania produktów z tyłu wózka służą trzy obszerne torby plastikowe ozdobione charakterystycznym czerwono-niebieskim wzorem w kratę, popularne na całym świecie. Na stoisku znalazły się także różnorodne akcesoria takie, jak na przykład laminowana karta dań lokalnej restauracji służąca jako podkładka.
„Floating market” – “Pływający rynek”
WIETNAM, Ho Chi Minh City
Łódka handlowa typowa dla pływających targowisk Azji. Duża niebieska drewniana skrzynia umieszczona została na środku prostej drewnianej łódki. Na górze skrzyni służącej za ladę znajdują się wykonane na wymiar pojemniki na napoje orzeźwiające i piwo. Wnętrze skrzyni służy z kolei za magazyn. W przedniej części łodzi umieszczono warzywa (słodkie ziemniaki, imbir, czosnek, chili). Na tyle łodzi zamontowano pojemnik ze styropianu. Włożona do niego niedbale wykonana chochla z blachy sugeruje, że pojemnik służy do sprzedaży ciepłych potraw.
„Lollipop pole” – „Tyczka na lizaki”
ARGENTYNA, Buenos Aires
Stoisko przenośne tworzy użyta niezgodnie z przeznaczeniem miotła, w której szczotkę zastąpiono drewnianym blokiem
z nawierconymi otworami. Umieszczono w nich lizaki domowej roboty. Stoisko znaleziono w pasażu dla pieszych w Buenos Aires. Stojąca obok torba podróżna na ramię służy za magazyn.
„Market stand” – „Stoisko z rynku”
CHINY, Hong Kong
Stoisko z orzechami z lokalnego targowiska. Powierzchnię sprzedaży stanowią trzy duże, okrągłe, druciane kosze, umieszczone na trzech zupełnie różnych plastikowych wiadrach. Na starych płytach komorowych z tworzywa sztucznego napisano odręcznie, czerwonym i czarnym markerem, informacje o produktach. Plastikowe wiadra służą do transportu produktów po zamknięciu targowiska. Dopełnieniem zestawu jest plastikowy taboret dla sprzedawczyni.
„Hot Dog stand” – „Budka z hot - dogami”
USA, Miami
Oryginalne „Teenie Weenie Hot Dog stand”. Błyszczące, mobilne stoisko do sprzedaży hot-dogów, z dachem i pojemnikiem na gorącą wodę. Specjalnie przygotowane bułki, keczup, sosy oraz cebula i ogórki. Wszystko zgodne z przepisami.
„Carrying baskets” – „Plecione kosze”
WIETNAM, Ho Chi Minh City
Konstrukcja przenośna wykonana z dwóch plecionych koszy bambusowych połączonych przepołowioną łodygą bambusa. Wszystko zawieszone jest na drucianym pałąku wykonanym z dwóch skręconych ze sobą drutów, łączących się
i tworzących okrągły uchwyt kosza. Konstrukcja służy jednocześnie do transportu produktów oraz jako stoisko handlowe. Sprzedawane są tu owoce limonki, banany, pamelo i orzechy kokosowe.
„Grill”
ARGENTYNA, Buenos Aires
Niedbale zespawany, naramienny, metalowy grill gazowy. Pomalowany sprayem na srebrny kolor. Duża, czworokątna powierzchnia grillowa służy do pieczenia mięsa do hamburgerów i kiełbasek chorizo. Stary, bardzo brudny parasol stanowi ochronę przed słońcem i deszczem. Kartony, w których zakupiono towar, pełnią rolę magazynu. W styropianowych pojemnikach przechowuje się świeże produkty.
„Tea kitchen” – „Herbaciarnia”
SUDAN, Chartum
Wszystkie części składowe herbaciarnio-kawiarni to elementy z odzysku: zespawana stal zbrojeniowa jako rama stołka, zużyte liny jako niedbale splecione siedziska, blaszane puszki jako dzbanki i naczynia, metalowy pręt jako moździerz do kawy, splecione paski blachy z puszek jako palenisko do gotowania kawy i herbaty. Dwie różne, kolorowo pomalowane, drewniane szafki z krzywymi zamkami i uchwytami służą jako lada. W zestawie znajduje się także popielniczka i filtr do kawy wykonany z drucianej plecionki.
„Fruit and vegetable stand” – „Stoisko z owocami i warzywami”
NAMIBIA, Rundu
Stoisko przydrożne zostało przywiezione z delty Okawango w pobliżu granicy z Angolą. Sprzedawano z niego owoce przejeżdżającym podróżnym. Stoisko tworzą dwie kolorowe miski blaszane. Jedna z nich umieszczona jest na wydrążonym pniu drzewa, który w innych porach dnia służy jako moździerz do prosa.
„Grill”
UGANDA, Kampala
Mobilny grill z kozim mięsem. Do białego, kwadratowego, metalowego pojemnika do grillowania (około 40 x 40cm) przyspawano przednie koło rowerowe z widełkami. Pojemnik do grillowania jest zamknięty z pięciu stron, otwiera się jedynie jego tylna część. Wewnątrz znajdują się trzy ruszty grillowe. Na zewnątrz napis: „Goats Meat Muchomo”. Zestaw zawiera oryginalne drewniane szpikulce i widelce.
„Seating area” – „Bar z przekąskami”
CHINY, Hong Kong
Stolik i krzesła obok baru z przekąskami. Pięć plastikowych stołków w kolorze mięty, ustawionych jest wokół okrągłego, składanego stolika z blatem wykonanym z tworzywa sztucznego imitującego drewno. Blat opiera się na zardzewiałej, stalowej podstawie. Parasol przeciwsłoneczny stanowi ochronę przed deszczem i słońcem. Z zewnątrz zadrukowany jest hasłami rządowej kampanii antynikotynowej, wewnątrz opisany hasłami w jaskrawych kolorach. Podstawa parasola została zabetonowana na stałe w pojemniku na proszek do prania. Spożywa się tutaj zupy ze styropianowych miseczek termoizolujących. Na stole ustawiono m.in. plastikowe pałeczki i mały stojak z reklamą.
„Chopping block” – „Deska do krojenia”
CHINY, Hong Kong
Stoisko rybne znalezione na typowym chińskim targowisku. Drewniana deska służy do oprawiania ryby. Obok leży tasak
z drewnianą rękojeścią. Pojemnik na deszczówkę wypełniony jest świeżą wodą, którą czerpie się do czyszczenia ryb. Brudną wodę wylewa się na ulicę. Wyłożony gazetami pleciony kosz bambusowy służy jako pojemnik na odpadki. Na gwoździu wbitym w ścianę obok stoiska wiszą cienkie, jasnoniebieskie torby plastikowe, w które pakowane są ryby dla klientów.
„Cheese and sausage stand” – „Stoisko z serem i kiełbaskami”
ARGENTYNA, Buenos Aires
Sprzedaż kiełbasek i sera odbywa się ze zniszczonego wózka na zakupy. Położona na nim stara tablica biurowa służy za ladę. Ostatnie niebieskie notatki są jeszcze czytelne. Biały kawałek materiału służy za przykrycie. Kosz wózka stanowi magazyn na świeże towary i folię spożywczą. Grafika z rączki wózka została zdrapana, aby nie można było rozpoznać,
z którego supermarketu pochodzi.
„Cotton candy stand” – „Stoisko z watą cukrową”
ARGENTYNA, Buenos Aires
Własnoręcznie zespawane, wysokie na ok. dwa metry stoisko sprzedażowe ze strefy dla pieszych. Do starej podstawy parasola przeciwsłonecznego przyspawano w regularnych odstępach cztery, czworokątne rury, w które wetknięto patyczki z różową watą cukrową. Wata cukrowa jest także zapakowana w przezroczyste torebki plastikowe, aby dłużej zachowała świeżość. Podstawa stoiska została zespawana ze stali zbrojonej.
„Terracotta chicken grill” – „Piec na kurczaki”
WIETNAM, Ho Chi Minh City
Bardzo duży garnek z terakoty służy do grillowania kurczaków zawieszonych na żelaznym haku umocowanym na górnym brzegu garnka. Na jego dole znajduje się otwór, z którego wydobywa się ogień z usytuowanego poniżej paleniska. Również na dole, z boku garnka zamocowano odpływ dla tłuszczu wytopionego z mięsa. W komplecie z garnkiem znajdują się oryginalne pojemniki na przyprawy oraz dwa dzbanki na herbatę wykonane z glazurowanej gliny. Uchwyt i dzióbek umieszczone są po tej samej stronie dzbanka co ułatwia nalewanie herbaty nawet wtedy gdy mamy mało miejsca.
Mike Meiré
Mike Meiré działa już od 25 lat jako dyrektor artystyczny, artysta, projektant, architekt, fotograf, kurator, wydawca
i promotor. W tym okresie był inicjatorem wielu innowacyjnych projektów, zwłaszcza w dziedzinie grafiki prasowej.
Zadebiutował w roku 1983 jako redaktor magazynu kulturalno-artystycznego „Apart”. W ramach „Dornbracht Culture Projects”, których był inicjatorem i kuratorem, kreował i realizował w latach 1997-2003 wraz z grupą artystów
o międzynarodowej renomie cykl wystawienniczo-wydawniczy „Statements”. Począwszy od roku 2005 cykl ten kontynuowany jest według nowego pomysłu pod nazwą „Performances”. Magazynowi ekonomicznemu „Econy” nadał w 1998 roku niekonwencjonalną szatę graficzną i ikonograficzną. W 1999 roku „Econy” przerodził się w magazyn gospodarczy „Brand Eins”, który do tej pory ustanawia nowe standardy wzornicze na rynku wydawniczym. Od 2001 roku Meiré lansuje w „MINI International” swoją własną wizję liquid identity. Każdy numer tego poświęconego światowym metropoliom magazynu zostaje opatrzony niepowtarzalną szatą graficzną. W 2002 roku Meiré został dyrektorem artystycznym magazynu lifestyle’owego „Kid’s Wear” i po raz pierwszy opublikował własne fotografie.
Rok 2006 przyniósł Mike’owi Meirému wyróżnienie Lead Academy z Hamburga w kategorii „Visual Leader of the Year”.
W 2007 roku objął kierownictwo artystyczne renomowanego magazynu kulturalnego „032c” i zaprezentował w Museion Bozen, nowym muzeum w Bolzano, własną instalację „Mortal Life”. W roku 2009 odbędzie się premiera „Global Street Food”, jego trzeciej pracy przygotowanej na potrzeby cyklu Dornbracht Edges.
Dornbracht Edges
Cykl Dornbracht Edges jest od 2001 roku stałym elementem projektów artystycznych i kulturalnych firmy Dornbracht. Realizowane dla Dornbracht Edges wystawy oscylują na styku architektury, designu i sztuki. Międzynarodowi projektanci
i architekci tworzą wizje i utopie zmieniających się przestrzeni życiowych, jakimi są łazienki i kuchnie. Zapoczątkowały
to w 2001 roku „Dornbracht Bathmodules” z wirtualną architekturą zaprojektowaną przez Davida Adjaye, Edwarda Barbera, Jaya Osgerby, Torstena Neelanda i Claudio Silvestrina. Kontynuacją był w 2002 roku projekt Matali Crasset „Update/
3 Spaces in one” – futurystyczno-poetycka interpretacja łazienki.
„Global Street Food” to trzeci projekt Mike'a Meirégo w ramach cyklu Dornbracht Edges. W 2003 roku zaprojektował on
„E-R-S”, czyli Energetic Recovery System - wizjonerskie miejsce wyposażone w instalację do cielesnego i duchowego oczyszczania. W 2006 roku powstał „The Farm Project” - inscenizacja prywatnej kuchni jako sceny życia, na której istotne są różnorodność, kompleksowość, a także piękno, odkrywane dzięki różnym kulturom jedzenia. Instalacja była wystawiana w Kolonii, Münster i Miami.
Firma Dornbracht
Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG z siedzibą w Iserlohn jest międzynarodowym producentem wysokiej jakości ekskluzywnej armatury i akcesoriów do łazienek i kuchni. Dornbracht otrzymuje liczne międzynarodowe nagrody za stylistykę swoich produktów, a od 1996 roku cieszy się także uznaniem za zaangażowanie w rozwój kultury. Od 2006 roku firma wydaje dwuczęściową publikację „Dornbracht - the SPIRIT of WATER” powiązaną koncepcyjnie ze światem łazienek i kuchni. Ten magazyn, a zarazem katalog, dokumentuje zaangażowanie kulturalne firmy i prezentuje spektrum produktów marki Dornbracht. „Dornbracht - the SPIRIT of WATER” z powodzeniem łączy inspiracje, dialog oraz innowacje, które charakteryzują unikalne podejście i drogę rozwoju firmy Dornbracht.
Dekontekstualizacja obiektów umieszczonych w white cube pozwala na postrzeganie ich w różnych aspektach. Z jakich materiałów zostały wykonane, jakiego pochodzenia są te materiały i w jaki sposób ze sobą komunikują? „Podobnie jak „The Farm Project” zapoczątkował przeciwstawianie się estetycznemu minimalizmowi panującemu w kuchni, tak teraz chcemy przy pomocy rzeźb ulicznych zainspirować do designu, który jest bardziej narracyjny" - wyjaśnia Mike Meiré. „Co się stanie, jeśli uzewnętrznimy technikę, odsłonimy ją i stworzymy obiekt, który przedstawia pewien rodzaj sytuacji życiowej, organizm skupiony na minimalnej powierzchni? Kuchnia jako miejsce społecznej dynamiki i transformacji jest właśnie takim organizmem. Miniaturyzacja i połączenie różnorodnych aspektów otwiera drogę na nowe ujęcia, umożliwia refleksję nad innym przebiegiem procesów. Sądzę, że tego rodzaju badania terenowe doprowadzą nas do odmiennych form wyrazu, do estetyki, która szuka nowego” – dodaje Mike Meiré. Pokazane stoiska pochodzą z Ameryki Południowej, Afryki, Azji i Ameryki Północnej. W krajach swojego pochodzenia zostały drobiazgowo rozłożone na części, spakowane, a następnie, do celów wystawy, ponownie złożone w całkowicie niezmienionym stanie. Jedynie oferowane produkty żywnościowe ze względu na przepisy celne nie mogły zostać wywiezione i musiały zostać odpowiednio odtworzone. Zrobiono to drobiazgowo tak, aby zachować niezafałszowane wrażenie obiektów i kuchni ulicznych.
