Konfliktowe nazwy terenów dla warunków zabudowy

Nowelizacja Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia
2003 r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o
ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w decyzji o
warunkach zabudowy zapewne ma na celu uporządkowanie procesu
inwestycyjnego w aktach prawnych. Praktyka może być jednak inna, na co
wskazuje istniejący konflikt z nazwami terenów, jakie występują w
prawie o ochronie środowiska.
Jest to bardzo istotne, gdyż decyzje o warunkach zabudowy są ważnym
dokumentem dla realizacji każdej inwestycji w konkretnej lokalizacji.

Zgodnie z treścią projektu nowelizacji powyższego rozporządzenia
ustalenia dotyczące rodzaju zabudowy zapisuje się, stosując w
szczególności następujące nazewnictwo:
- zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
- zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna,
- zabudowa usługowa,
- zabudowa zagrodowa w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych,
- zabudowa produkcyjna,
- cmentarze,
- drogi publiczne,
- drogi wewnętrzne,
- obiekty infrastruktury technicznej;

Jak należy zatem klasyfikować w tym kontekście typową zabudowę
miejską, gdzie partery służą celom usługowym, a na piętrach mamy
mieszkania? Nie jest to ani zabudowa usługowa, ani mieszkalna.

Istotnym problemem zawodowym dla architektów i projektantów jest
utrzymywanie braku korelacji między stosowanym nazewnictwem terenów w
przepisach o ochronie środowiska a przepisach budowlanych. Ustawa z
dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska) i Rozporządzenie
Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych
poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z dnia 5 lipca 2007 r.)
następująco określają tereny podlegające ochronie akustycznej. Są to
tereny przeznaczone:
- pod zabudowę mieszkaniową,
- pod szpitale i domy opieki społecznej,
- pod budynki związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,
- na cele uzdrowiskowe,
- na cele rekreacyjno-wypoczynkowe,
- na cele mieszkaniowo-usługowe;

Z kolei w tabelach rozporządzenia Ministra Środowiska dotyczącego
dopuszczalnych poziomów hałasu mamy następującą klasyfikację terenów,
dla których projektant musi spełnić wymagania prawne ochrony
środowiska przed nadmiernym hałasem:
- strefa ochronna "A" uzdrowiska,
- tereny szpitali poza miastem,
- tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
- tereny zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,
- tereny domów opieki społecznej,
- tereny szpitali w miastach,
- tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego,
- tereny zabudowy zagrodowej,
- tereny rekreacyjno-wypoczynkowe,
- tereny mieszkaniowo-usługowe,
- tereny w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100 tys. mieszkańców.

Już w jednym rozporządzeniu dotyczącym ochrony środowiska funkcjonują
różne nazwy terenów i trudno będzie je skorelować z tymi, jakie się
pojawią w przyszłych warunkach zabudowy opracowywanych z nazewnictwem
nowelizowanego aktu prawnego. Skąpa ilość nazw w dokumencie
opracowywanym przez Ministra Infrastruktury w porównaniu z dalej
funkcjonującymi będzie powodować problem z przypisaniem terenu i
określeniem dla niego wymagań ochrony przed hałasem środowiska oraz
osób w budynku.

Funkcjonujące nazwy, jak podane poniżej, znacznie lepiej opisują
możliwości uzyskania odpowiednich warunków akustycznych.
teren ścisłego centrum,
- teren pod zabudowę usługowo – biurową,
- teren zabudowy biurowej i handlowej,
- tereny poza strefą śródmiejską mieszkalno - usługowe (w obszarze
administracyjnym miasta powyżej 100 tys. mieszkańców),
- tereny pod zabudowę usługowo-handlową (usługi motoryzacyjne,
hotelarskie, parking, w obszarze administracyjnym miasta powyżej 100
tys. mieszkańców),
- tereny pod zabudowę rekreacyjną oraz dróg publicznych (miasta
powyżej 100 tys. mieszkańców poza strefą śródmiejską),
- tereny pod zabudowę rekreacyjną oraz dróg publicznych (miasta
powyżej 100 tys. mieszkańców w strefie śródmiejskiej bez zwartej
zabudowy mieszkaniowej),
- tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w miastach powyżej 100
tys. mieszkańców (w strefie śródmiejskiej).

Problemy z interpretacją terenu i wynikających z tego tytułu wymagań
ma coraz więcej inwestorów.

Opracował
mgr inż. wibroakustyk Jacek Danielewski
FABRYKA CISZY
www.akustyka.pl