Architektura krajobrazu

Architektura krajobrazu to:

1. Specjalizacja projektowa i naukowa w ramach architektury i urbanistyki; wyodrębniona pod koniec XIX wieku. Zajmuje się tworzeniem teoretycznych i praktycznych podstaw oraz metod kształtowania krajobrazu.
2. Działalność projektowa w zakresie urządzania i pielęgnacji, zabytkowych i współczesnych przestrzeni otwartych, tj. ogrodów, skwerów, parków, placów miejskich, ulic, otoczenia budynków, itp.
Przedmiotem architektury krajobrazu jest zarówno tzw. krajobraz miękki tj. tereny zieleni - roślinność niska i wysoka - jak i krajobraz twardy w mieście, tj. nawierzchnie ulic i placów, schody, pochylnie itp. oraz tzw. mała architektura: elementy zagospodarowania przestrzennego takie jak ławki, latarnie, kosze na śmieci, tablice informacyjne, barierki, itp. Osoba praktykująca tą specjalizację zawodową i naukową to architekt krajobrazu