OGIEŃ W SZAMOCIE

Szamot jest materiałem ceramicznym otrzymywanym przez zmielenie i spieczenie wypalonej gliny ogniotrwałej. Materiał dotychczas używany na okładziny stosowane w kaflowych piecach domowych, w paleniskach i piecach przemysłowych, teraz znalazł zastosowanie w wyposażeniu wnętrz.

Proces produkcji szamotu polega na formowaniu, suszeniu i wypalaniu. Wyroby szamotowe cechują się dużą odpornością na szybkie zmiany temperatury. Po wymieszaniu z plastyczną gliną ogniotrwałą szamot używany jest do wyrobu ogniotrwałych materiałów szamotowych i wieloszamotowych.

Poza właściwościami przemysłowymi materiał ten posiada wyjątkowe właściwości designerskie. Jasna lub ciemna ażurowa barwa, plastyczność gliny wraz z inwencją projektanta dają ciekawe formy o mające właściwości uspokajające. Oprawę szamotową w kształcie kuli lub kwadratu o porowatej i podziurawionej powierzchni łatwo dopasować do wnętrz, gdzie planuje się stonowaną grę światłem, przewagę kolorystyki matowej i stanowczo parkiet z dywanem zamiast wykładziny czy linoleum. W tego rodzaju pomieszczeniach, gdzie mistyczny klimat kontemplacji buduje się grą świateł i barw, gdzie znajduje się kilka mało wyraźnych punktów świetlnych, które swym rozproszonym promieniem ledwie zaznaczają swoją obecność najprzyjemniej zapada się w popołudniową drzemkę. Doskonałym miejscem dla form szamotowych są wnętrza o nisko zawieszonym suficie takie jak: odnowione pomieszczenia piwniczne, w których może znajdować się sala kominkowa, domowa biblioteczka, ale także pokoje na strychu, gdzie krzywizna dachu pomniejsza (ścina) przestrzeń mieszkalną, antresole, nieduże pokoje dziecięce. Oprawy szamotowe nadają zwykłej żarówce pozór płonącego ognia i pasują do pomieszczeń przeznaczonych do odpoczynku, kontemplacji i kameralnych spotkań bez gwałtownych emocji z nastrojową muzyką w tle.

Tekst dostarczony przez: